…..bij de raadsvergadering op 8-11-2010
Vooraf heb je meestal niet het gevoel dat het spectaculair zal worden. Ook deze keer niet. Twee, drie agendapunten en daarover besluiten. Maar natuurlijk wel over een tweetal belangrijke zaken: Armoede- en Minimabeleid en de Programmabegroting voor de komende jaren. Opvallend: de vroege starttijd - 18:00 uur. Zal ongetwijfeld op ervaring zijn gebaseerd. Pas later hoor ik dat er vroeger al om 16:00 uur werd begonnen, maar dan wel met stamppot boerenkool.
Dit keer slechts met de bruine boterhammen van wethouder Thijs, die nog snel naar binnen worden gewerkt. Nadat hij gecontroleerd heeft of z’n telefoon wel echt uit staat kan de vergadering van start. En warempel, bij het vaststellen van de agenda toch al wel meteen de eerste stevige uitspraak. Nadat de motie van Gemeentebelangen (GB) inzake Functieverandering Agrarische Bebouwing geen motie maar amendement moet heten, en nadat er een heen-en-weer discussie over data en feiten is ontstaan tussen GB en wethouder Kottelenberg, komt de eerst boude uitspraak op naam van GB: “dan moet de wethouder z’n ambtenaren maar beter aansturen”. Pats.
Vervolgens het Armoede- en Minimabeleid. En daar gebeurt toch ook wel wat. Verschillende moties, waaronder één van D66, een uitzonderlijk uitgebreide. Vind ‘m inhoudelijk niet eens slecht, nee eigenlijk wel goed. Is voor een belangrijk deel een vertaling en aanvulling op het inhoudelijke deel van het raadsvoorstel. Maar wat zie je tijdens de discussie daarover gebeuren? Dan gaat inhoud over in politiek. De motie wordt ontraden door wethouder Heesen met het argument: “Dit is precies de bedoeling! Een vertaling van wat we al van plan waren te doen, dus voor het college overbodig.”
In mijn beleving was het zo vreemd nog niet dat D66 met deze motie kwam. Immers, en daar was GL-raadslid Jolande in haar betoog erg helder in, het raadsvoorstel van de wethouder verdiende absoluut niet de schoonheidsprijs. Dat gaf de wethouder overigens ook ruiterlijk toe. Daar kwam nog bij dat iedereen erg verrast bleek dat in het voorstel sprake was van een pilot-project. Terwijl dit tijdens het technisch beraad toch echt nog niet het geval was. Op de terechte gewetensvraag van Jolande aan CDA en GB of zij bij een evaluatie van de pilot na 2 jaar eventueel zouden besluiten te stoppen met Armoedebeleid zag je dat er geworsteld werd binnen de fracties. Uiteindelijk werd het raadsvoorstel wel aangenomen, inclusief de motie van GL voor terugkoppeling van toetsingscriteria aan de raad.
De gedachte die tijdens zo’n discussie bij je opborrelt is: wat doe je nu als fractie met een sympathiek beleid, geformuleerd in een slecht voorstel? Welke afweging ga je dan maken? Stuur je het voorstel terug of neem je dit toch maar voor lief. Lijkt me interessant om binnen GL hierover binnenkort met elkaar van gedachten te wisselen.
Daarna volgt de behandeling van de Programmabegroting 2011-2014. Complimenten alom voor de ambtelijke organisatie voor het, mede dankzij de ‘doelenboom’, behoorlijk toegankelijke stuk. Maar ook complimenten voor het sluitend krijgen van de begroting, zoals door GL-fractievoorzitter Tonnie wordt aangegeven. “Maar”, zo vraagt hij zich af, “is hij sluitend omdat hij beleidsarm is, of is hij beleidsarm gemaakt om hem sluitend te krijgen?” Na diverse betogen, met kwalificaties als ‘saai’ (D66), ‘zoet en zuur’ (PvdA) ‘kool en geit sparen’ (GB) ‘vertrouwen dat ze eruit komen’ (VVD) is de werkelijke uitsmijter toch wel die van ons raadslid Henk van Zeijts. Nadat een motie van GB over de door hen gewenste afschaffing van het Groenfonds door wethouder Thijs wordt ontraden (er wordt immers via het saneren van de boeggolf al veel in het ‘groene’ gesneden) vat Henk deze opvatting nog eens kernachtig samen: “GroenLinks stemt niet in met deze motie. Immers, je zou dan niet alleen het spaarvarken leeggooien, maar vervolgens bovendien de spaarpot ook nog eens stukslaan!’
Jos Kalisvaart.